TRIBUUT VOOR GAB SMULDERS

De herinnering aan de kunstenaar Gab Smulders is even veelkleurig als de werelden die hij schiep. Hij beheerste een breed scala aan vormen en materialen om zijn rijke fantasie en zijn kijk op het leven zichtbaar te maken. Met ogenschijnlijk gemak versierde hij dat leven met kleurrijke guirlandes om vervolgens elders een grijze lijkwade te ontvouwen. Het eeuwige thema van leven en dood. Het veelzijdige creatieve spoor dat hij naliet verdient een tribuut, een huldeblijk. Dat is wat deze website beoogt.

Gab Smulders (1931-2014) was een charmante erudiet met passie voor de geschiedenis van de kunst en de tweede wereldoorlog. Over beide kon hij beeldend verhalen en dat deed hij in kleine en grote kring met innemende overtuiging. De stap naar visualisering nam hij ogenschijnlijk moeiteloos. Smulders decoreerde zijn eigen verhaal. In verf, met potlood, in klei of met karton liet hij zien wat hem bewoog.

Hij was ook een levensgenieter die een gretig oog liet vallen op hetgeen de schepping aan schoons te bieden heeft. Voorop stond vrouwelijke bevalligheid die hem veelvuldig inspireerde, zoals hij zich ook door landschappen liet verleiden. In beide thema's valt op hoe hij met uiterst summier gebruik van materiaal een optimaal effect bereikt.

In de vele decennia van zijn artistieke leven was hij regelmatig bereid zijn creatieve talent, vaak belangeloos, in te zetten voor wat hij als 'de goede zaak' zag. Zo leverde hij vele tastbare bijdragen aan instituten die de les van de geschiedenis levend willen houden. Trefwoorden daarbij zijn bijbel, vervolging, geloof en oorlog. Hij was in staat met zijn visuele creaties meer te zeggen dan woorden kunnen. Illustratief is bijvoorbeeld het veelzeggende logo dat hij voor Amnesty International maakte.

De kunstenaar Gab Smulders verdient het niet vergeten te worden. Al was het maar door de knipoog die ergens aan de muur hangt in de wetenschap dat er meer in het leven is.

R.H.